Ένα μουντό σύννεφο

Ένα μουντό σύννεφο πάνω απ' τα κεφάλια μας

Η Ζωζώ Νταλμάς σε διαφήμιση

Σιγαρέτα Σαντέ Filter

Ένα μουντό σύννεφο πλανιέται πάνω στα κεφάλια των ανθρώπων. Τι κι αν ο καιρός είναι καταπληκτικός Τι ωραίο το Καλοκαίρι! η Φύση χαίρεται και αγαλλιά. Οι άνθρωποι τυλιγμένοι με τον βαρύ μανδύα - όσο κι αν δεν φαίνεται της καλπάζουσας επιδημίας που γεμίζει φόβο καθώς οι μαύρες σκέψεις δεν σταματούν να τον υφαίνουν παρ' όλο που κάνει ζέστη - αυτός ο μανδύας είναι σαν πανωφόρι της ψυχής.

Φόβος να φας, να πιεις, να περπατήσεις ακόμη. Τις παλιές εποχές δεν υπήρχε ο φόβος παρ' όλα τα δεινά των πολέμων που είχαν περάσει ή μελλόταν να γίνουν. Ο κόσμος ήταν αμέριμνος και χαρούμενος. Η γειτονιά σε προϋπαντούσε με γλυκούς χαιρετισμούς κάθε που άνοιγες την πόρτα σου. Βλαβερό... και επικίνδυνο... δεν ήταν στο καθημερινό λεξιλόγιο. Όλα ήταν καλώς καμωμένα κι όλα ήταν στη θέση τους.

Στη φωτο επάνω η Ζωζώ Νταλμάς - ναι, αυτή που είχε ερωτευθεί ο "φίλος μας" που κρατούσε απ' τη Θεσσαλονίκη - Κεμάλ Ατατούρκ... ! Πανέμορφη πάντως δείχνει...

👉 Δες τους παλιούς συγγραφείς - εδώ ένα απόσπασμα από ένα διήγημα του Ανδρέα Καρκαβίτσα - "Το σιγάρον" —για τα καλά που μπορεί να επιφέρει... φυσικά, εννοείται, με μέτρο π.χ. 5 τη μέρα...