Η Τέλεια Ομορφιά
La Grande Bellezza
 |  |
| Η Τέλεια Ομορφιά 2013 | Toni Servillo - Achile Lauro ναυάγιο |
Τίτλος: Η Τέλεια Ομορφιά (La Grande Bellezza)
Σκηνοθεσία: Paolo Sorrentino
Σενάριο: Paolo Sorrentino
Πρωταγωνιστούν: Toni Servillo
Έτος: 2013
Διάρκεια: 141 ΄
Τοποθεσίες γυρισμάτων: Ρώμη και περίχωρα αυτής
Τιμητικές διακρίσεις: Όσκαρ 2014 καλύτερης ξένης ταινίας (Ιταλία), Χρυσή Σφαίρα 2014 καλύτερης ξένης ταινίας κ.ά
Αξιολόγηση: 💙💙💙💙💙
Θέμα: Ο Τζεπ Γκαμπαρντέλα, δημοσιογράφος πέρασε το πλείστον της ζωής του στα νυχτερινά κέντρα της Ρώμης. Μετά την επιτυχία του μοναδικού του μυθιστορήματος έγινε το κέντρο ενός κύκλου διανοουμένων αστών με έντονη κοινωνικότητα. Στα γενέθλια του μετά από ένα έντονο συναισθηματικό σοκ αφήνει τον εαυτό του να παρασυρθεί στα περασμένα χρόνια, θέλοντας να ξαναζήσει τις βραδιές στα κοσμικά στέκια, τα ξέφρενα γλέντια με τους φίλους του σε μια Ρώμη που δεν υπάρχει πια.
Εξέλιξη: Στην ταινία "La Grande Bellezza" ο ήρωας Jep περιφέρεται μόνος στα συνήθη του στέκια χωρίς ευτυχία, όμως η ευτυχία ήταν πάντα παρούσα γύρω του κατά το παρελθόν —θα διαπιστώσει. πως τώρα είναι αργά γι' αυτήν - έτσι όπως σπατάλησε τη ζωή του σε night-clubs, ανώφελες διασκεδάσεις, ξενύχτια και ερωτικά ραντεβού: Ωστόσο, κάτι που έμοιαζε με ευτυχία, του δόθηκε και το προσπέρασε μη καταλαβαίνοντας το - αποδίδοντας σε όλα τα περασμένα μια αδιαφορία στηριγμένη σε προσωπικά αδιέξοδα.
Περιτριγυρισμένος τώρα στις περιπλανήσεις του στην πόλη, από την άψογη ομορφιά μιας παρελθούσας εποχής: των μνημείων και των αγαλμάτων, των κήπων και των σιντριβανιών, ταυτίζεται με μια τέλεια ομορφιά - θέλοντας να την οικειοποιηθεί —έστω και εκ των υστέρων, να την βάλει στη ζωή του.
Toni Servillo: "Η τέλεια ομορφιά" μια ταινία του Paolo Sorrentino
"Η Τέλεια ομορφιά" - Μια ανάλυση: Γιατί τα ωραία πράγματα έχουν εξαφανισθεί από την καθημερινότητα μας. Μια βόλτα, ένα ανθισμένο κλωνάρι που σκαρφαλώνει στον τοίχο, μια γεύση απλού, καλομαγειρεμένου φαγητού, μια απαλή μουσική, ένα απολαυστικό θαλασσινό μπάνιο.
Κλεισμένοι στην μοναχικότητα μας γιατί η επικοινωνία έχει γίνει δύσκολη για πολλούς λόγους - με κυρίαρχη αιτία μια συνεχή κριτική διάθεση, την έλλειψη συνεννόησης με τον άλλον που παίζει στον δικό του σκοπό, κάτι που μας είναι ξένο - πολύ περισσότερο κάτι που δεν μας ενδιαφέρει σε σημείο που ο καθένας να έχει ταυτισθεί με την "μοναδικότητα" του, εγκλωβισμένος από αυτήν σ' έναν περίγυρο που δεν διάλεξε αλλά του έχει τρόπον τινά επιβληθεί από τις περιστάσεις.
Όπως η μωβ βουκαμβίλια που αναρριχάται με τα φορτωμένα με λουλούδια κλαδιά της προς τα πάνω, προσπαθώντας ν' αγγίξει μια τελειότητα που εμείς νομίζουμε ανέφικτη που όμως υπάρχει —γιατί αν για την βουκαμβίλια είναι εφικτή γιατί να μη μπορεί να είναι για τον άνθρωπο;
Ένα κι ένα απλό φαγητό μπορεί να φέρει ευχαρίστηση. Χωρίς τα διάφορα απαραίτητα γι' αυτό που νομίζαμε πως μας χρειάζονται και δεν τα έχουμε διαθέσιμα. Αρκεί να είναι προσηλωμένη με ευχαρίστηση η προσοχή μας σ' αυτό, στο δωμάτιο που σκεφθήκαμε να το ετοιμάσουμε, στην επιλογή του κατάλληλου σκεύους, στην αναμονή για το ψήσιμο του.
Ψάχνουμε για θαυμαστά πράγματα: Διακοπές στις Μαλβίδες, στο τάδε ή δείνα resort των Κυκλάδων, ρούχα επωνύμων μαρκών, ένα ακριβό κόσμημα, δείπνο, ή ό,τι άλλο. Κι όταν προσγειωνόμαστε στην απλή καθημερινότητα μας, λέμε πως ήταν βαρετά εκεί που πήγαμε, πως δεν περάσαμε καλά, - "μία από τα ίδια". Το θέμα βρίσκεται πως ό,τι βρίσκεται δίπλα μας δεν μας εντυπωσιάζει, δεν μας γεμίζει χαρά, κυνηγώντας ένα όνειρο πάντα άπιαστο και μακρινό - που κι όταν ακόμη πραγματοποιηθεί, θα μας αφήσει κι αυτό παντελώς αδιάφορους.
Έτσι είμαστε αδιάφοροι στην ομορφιά καθιστώντας έτσι την ευτυχία άπιαστη. Κι όμως η ομορφιά βρίσκεται παντού και πάντα παρούσα, είναι δίπλα μας ανεξάρτητα από ανθρώπους, τόπους, μέρη. Αυτό που μάχεται την ομορφιά και βρίσκεται στον αντίποδα της είναι η αρρώστια που σε καθηλώνει στο κρεβάτι και το χρήμα. Το τελευταίο είναι αδυσώπητο. Χαλάει ζωές, οδηγεί σε αυτοκτονίες πολλές φορές.
Η αλήθεια είναι πως σε απλά πράγματα μπορούμε να βρούμε τη λύτρωση από τα δεσμά της στενοχώριας και της μεμψιμοιρίας μας. Τα απλά πράγματα προσφέρουν τη μόνη πηγαία ευχαρίστηση που βγαίνει απ' το βαθύτερο είναι μας.
