Μήπως είσαι ο τύπος μου;
Έρωτας, βιβλία και ...Φιλοσοφία!
Μήπως είσαι ο τύπος μου;
![]() | |
Pas son Genre - Loic Corbery, Émilie Dequenne | σκην. Lucas Belvaux 2014 |
✒📚🎵👗 Pas son Genre
Στοιχεία ταινίας

- Τίτλος: Μήπως είσαι ο τύπος μου; (Pas son genre)
- Σκηνοθεσία: Λυκά Μπελβό (Lucas Belvaux)
- Πρωταγωνιστούν: Εμιλί Nτεκέν (Emilie Dequenne), Λοϊκ Κορμπερί (Loic Corbery)
- Είδος: Αισθηματική Κομεντί
- Κατηγορία: Αίσθημα, δράμα
- Έτος: 2014
- Διάρκεια: 111΄
- Χώρα παραγωγής: Βέλγιο
- Τοποθεσίες γυρισμάτων Αράς (Arras), Β. Γαλλία Πα ντε Καλέ, Παρίσι
- Τιμητικές διακρίσεις: Υποψηφιότητες: Σεζάρ (César), Γαλλία 2015 Εμιλί Ντεκέν καλύτερη ηθοποιός, Λυκά Μπελβό καλύτερη προσαρμογή σεναρίου,
- Καμπούρ (Cabourg Romantic Film Festival) 2015, Βραβεύσεις Χρυσός Κύκνος Λυκά Μπελβό (καλύτερη ταινία), Εμιλί Ντεκέν, Λοϊκ Κορμπερί (καλύτεροι ηθοποιοί),
- Βραβεία Μαγκρίτ (Magritte) Βέλγιο: Βραβείο Μαγκρίτ Εμιλί Ντεκέν, Λυκά Μπελβό σενάριο προσαρμογή, Υποψηφιότητες: καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία Λυκά Μπελβό, δευτέρου ρόλου - συνάδελφος καθηγήτρια του Κλεμάν (Αν Κεζένς)
- Αξιολόγηση: 💚💚💚💚
Pas son Genre 2014 σκην. Lucas Belvaux
Υπόθεση
Ο Κλεμάν ένας νεαρός καθηγητής Φιλοσοφίας μετατίθεται προσωρινά - για ένα χρόνο, από το Παρίσι στο Αράς μια μικρή επαρχιακή πόλη. Μακριά από το Παρίσι, την πολύβουη ζωή - θέατρα, παραστάσεις, διαλέξεις, κοσμικά καφέ, δεν ξέρει τι να κάνει με τον ελεύθερο χρόνο του, όταν συναντά μια όμορφη κομμώτρια τη Τζένιφερ, στο κουρείο όπου έχει πάει να κουρευτεί. Γρήγορα κάνουν δεσμό ενωμένοι από μια αμοιβαία έλξη ενώ παράλληλα το ζευγάρι φαίνεται να διακατέχεται από διαφορετικές προσωπικές κοινωνικο - πολιτικές απόψεις.
Ο Κλεμάν είναι μάλλον ένας σνομπ, μυστηριώδης ξένος, διαποτισμένος από φιλοσοφικές - του Καντ τις λογοτεχνικές, του Προυστ αναλύσεις ενώ η φιλενάδα του μια γλυκιά και αφοσιωμένη νεαρή μαμά που της αρέσει το Καραόκε, όπου πηγαίνει με τις φίλες της από το κομμωτήριο, τα περιοδικά λάιφ στάιλ, οι λαϊκές νουβέλες. Ο Κλεμάν ζει για τη στιγμή, η Τζένιφερ σχεδιάζει όνειρα για το μέλλον για τους δυο τους σαν ζευγάρι. Φανερά ο καθένας έχει διαφορετική ιδέα για τη σχέση τους. Ελεύθερος έρωτας, ελεύθερες καρδιές, θα μπορούσε να είναι μια ωραία ιστορία αγάπης αλλά δεν φθάνει αυτό για να ξεπεραστεί το φράγμα των ιδεών που τους χωρίζει.
I will survive Α΄εκτέλεση Gloria Gaynor 1978
Κριτική
Με μια μοντέρνα, επινοητική σκηνοθεσία του Βέλγου Λυκά Μπελβό, οι ηθοποιοί ερμηνεύουν με πειστικότητα δύο διαφορετικούς χαρακτήρες που ωστόσο έρχονται κοντά δημιουργώντας παρά τις διαφορές, ένα πολύ ερωτευμένο ζευγάρι. Οι αντιθέσεις γεφυρώνονται με σύμμαχο την ελευθερία της έκφρασης. Ωστόσο, κομμωτική και φιλοσοφία δεν πάνε μαζί εξ ορισμού. Οι αντιθέσεις πέφτουν περισσότερο στο γυναικείο χαρακτήρα που δεν αρέσκεται εν τέλει σε ιδεολογίες και αφορισμούς αλλά θέλει να ζήσει στο σήμερα που θα κτίσει ένα αύριο στέρεα δομημένο.
Κλεμάν προς Τζένιφερ: Έτσι όπως σκέφτεσαι και μιλάς μου θυμίζει τη φιλοσοφία του Καντ
Ο Κλεμάν διαποτισμένος από τις φιλοσοφικές ιδέες του Ζαν-Πολ Σαρτρ, βλέπει με διασκεδαστική ματιά τη σχέση τους που μπροστά στο τείχος της φιλοσοφικής του διάθεσης δεν μοιάζει να είναι στέρεα δομημένη - κάτι που αντιλαμβάνεται η eρωτευμένη πλην όμως αποφασιστική και χειραφετημένη σύντροφος του προσπαθώντας να τον αλλάξει, να τον προσγειώσει στην πραγματικότητα.
Κλεμάν προς Τζένιφερ: Πως σου φάνηκε "ο Ηλίθιος"; Τζένιφερ: Μπερδεμένο κι αυτά τα ρώσικα ονόματα... πολλοί και οι χαρακτήρες...
Στη ταινία η διαφορά μεταξύ τους εξαλείφεται πλήρως από τη χαριτωμένη παρουσία και το λαμπερό χαμόγελο της Τζένιφερ - σαν να μην υπήρχε τίποτα διαφορετικό. Αυτό το επισημαίνει ο σκηνοθέτης που αφήνει στο τέλος μια απάντηση, όμως με μια διέξοδο διαφυγής από την αναπάντεχα οδυνηρή εξέλιξη: Οι διαφορές δεν εξαλείφονται με την καλή προαίρεση και την αστραφτερή παρουσία - με τον έρωτα εντέλει.
Όμως έτσι ή αλλιώς η ταινία είναι πολύ καλά παιγμένη και με πολύ ευχάριστο ρυθμό.Ένα ερωτικό ζευγάρι σε μια όμορφη όμως μονότονη πόλη - σε σχέση με το Παρίσι, σ' ένα γαϊτανάκι - αληθινό μεν, μεσαιωνικού καρναβαλιού, φανταστικό δε, μιας άλλης καινούργιας ζωής.
Λεπτομέρειες
Η Émilie Dequenne, τραγουδάει σε όλα επί το πλείστον τα τραγούδια καραόκε και είναι πολύ καλή ως τραγουδίστρια. Ως ηθοποιός κρατάει από μόνη της το έργο όπως και στην προγενέστερη (2009) ταινία της "Το κορίτσι στο τρένο". Ο Loic Corbery ηθοποιός της Κομεντί Φρανσέζ (Comédie Française) επίσης και η κοσμική μητέρα του, είναι λίαν πειστικός στο ρόλο του σκεπτικού φιλόσοφου που προσαρμόζεται στις χαρές μιας αναπάντεχης αγάπης.
Το παρισινό καφέ "Aux deux magots" - τόπος όπου επισκέπτεται συχνά ο φιλόσοφος καθηγητής, απεικόνιση της κουλτούρας του Παρισιού - σήμα κατατεθέν της ανέμελης ζωή μαζί με τη φιλοσοφία μιας εκλεπτυσμένης κουλτούρας.
Η ανθοδέσμη που κρατά ο Κλεμάν σημειολογία μιας άποψης πως οι άνθρωποι ίσως και γίνεται ν' αλλάξουν.
Émilie Dequenne - I will survive (Karaoke) 💕💕💕
Related [Η εποχή των κερασιών] βιβλίο εδώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου